පිස්සෙක් නොවූ පිස්සෙක්

හිතේ තියන දේවල් කියාගන්න බැරිව
මම කියන දේවල් අහන්න කවුරුත් නැතිව
මම ලතැවුණා
මම ගෙදර බිත්ති එක්ක කතාකළා
ඒත් ඒ බිත්ති මගේ කතාවලින් මෘදු වුනේ නැහැ
මම ගස් එක්ක කතාකරන්න ගත්තා
මම අඬද්දි ගසුත් අඬනව වගේ මට දැනුනා
හෙමිහිට තාලෙට නැළවි නැළවි
 ඒ ගස් මට නැළවිලි ගී කිව්වා
එදා මට ඇහුම්කන් දුන්නෙ නැති උන්
මම ගස් එක්ක කතාකරද්දි  බලන් හිටියා
අන්තිමේදි උන් කිව්වා මට පිස්සු කියලා
මම පිස්සෙක් නෙමෙයි
ඒත් උන් මාව පිස්සෙක් කළා
හැමෝම මාව ප්‍රතික්ෂේප කරද්දි
පරිසරය මට ආදරේ කළා
මම තවමත් ගස් එක්ක කතාකරනවා
ඒ ගස් තවමත් මට ආදරෙන් නැළවිලි ගී ගයනවා
ඒත් අරුන්ට නම් මම තාම පිස්සෙක්

ජීවිතය

අහස සේ අනන්තයි,

සයුර සේ ගැඹුරුයි,

නොදන්නා දේ බොහොමයි,

දන්නා දේ අල්පයි,

ජීවිතය;

තවත් එක් ප්‍රශ්නාර්ථයක් පමණයි.

ගමනක ආරම්භය

අපේ සිතට එන සිතුවිලි අපි කොතරම් නම් සඟවාගන්නවාද?
ඒත් ඒ සිතුවිලි හිතේ හංගගෙන ඉන්නෙ නැතුව එළියට  දාන්න පුඵවන්නම් හොදයි කියලා හිතුන නිසා කවි නිසඳැස් ලියන්න පටන්ගත්තා.තව ඉතින් කවි කරන්න බැරි සිතුවිලි කොළ පිරෙන්න ලිව්වා.හිතේ විතරක් ලියපු කවිත් නොතිබ්බාම නෙවෙයි.ජීවිතේ විවිධ හැලහැප්පීම් මැද ගතවෙද්දි ලබන කටුක මෙන්ම සුන්දර වූ අත්දැකීම් තුළින් පෝෂණය වෙච්ච මගේ සිතුවිලි ගොන්න සයිබර් අවකාශයට මුදාහරින්නට දරණ උත්සාහයේ පළමු පියවරයි මේ.
අරුතක් සොයාගන්න වෙර දරන ජීවිතවල ඔබ නොදකින දේ දකින්නට,ඔබේ ජීවිතයට අරුතක් එක්කරගන්නට,ඉතින් සයිබර් අවකාශයේ සැරිසරන ඔබසැම එක්වන්න "ජීවිතයට අරුතක්" සමඟින්!!!